Aromatyczna dynia w pomidorach

Moja pierwsza dynia w tym sezonie! Uwielbiam dynię, za piękny soczysty kolor i uniwersalność. Z dyni można wyczarować wiele smakowitych dań, a gdy się nie ma pomysłu - tradycyjna zupa krem sprawdza się świetnie i poprawia humor (przynajmniej mi - głodna to zła! :) ). Przy tych wszystkich superlatywach jedynym, jak dla mnie, minusem (i to dużym) jest OBIERANIE DYNI! Na to rady nie mam, a chętnie sama z rad wszelkich skorzystam.

Potrawka z dyni i cukini

w aromatycznym pomidorowym sosie

Składniki:

• mała dynia (nie mam pojęcia ile mogła ważyć... kilogram?)
• 2 małe cukinie
• 1 puszka pomidorów + 3 świeże pomidory (albo po prostu 2 puszki, zaraz będzie ciężko o dobre pomidory)
• 1 duża cebula
• 1 ostra papryczka
• 2 ząbki czosnku
• 1 pęczek natki pietruszki
• 1 łyżka masła
• 1 czubata łyżka koncentratu pomidorowego
• 2 łyżki sosu sojowego
• 1 liść laurowy
• ziele angielskie
• woda

• 2 łyżeczki białej gorczycy
• 1 łyżeczka suszonej bazylii
• 1 łyżeczka tymianku
• 1 łyżeczka oregano
• duża szczypta cynamonu
• duża szczypta mielonego imbiru
• duża szczypta gałki muszkatołowej
• sól, pieprz oraz czerwona papryka do smaku

Sposób przygotowania:

1. W garnku (takim, aby nam się wszystko zmieściło) rozpuścić masło. Cebulę pokroić, niezbyt drobno, podsmażyć na złoty kolor.
2. Dynię obrać i pokroić w dużą kostkę. Cukinię dokładnie umyć i pokroić w półkrążki. Wrzucić do garnka, podlać lekko wodą (niepełna szklanka), dodać liść laurowy i ziele angielskie,  dusić ok. 4 minut.
3. Pomidory sparzyć i obrać ze skórki. Pokroić (jakkolwiek, i tak się rozpadną podczas gotowania). Dodać do garnka wraz z pomidorami z puszki.
4. Na osobnej patelni przez minutę smażyć ostrą papryczkę z czosnkiem pokrojonym w plasterki. Dodać do reszty.
4. Całość gotować do czasu, aż dynia będzie miękka (powinna gotować się w soku pomidorowym, ale nie pływać w nim. Jeśli jest go zbyt mało - dodać trochę wody). W międzyczasie dodać przyprawy.
5. Gdy dynia będzie gotowa - zagęścić koncentratem oraz dodać posiekaną natkę pietruszki. Gotować jeszcze 2-3 minuty.

Taką potrawkę serwować z kaszą lub ryżem.

Placki ziemniaczane z sosem śmietanowo-kurkowym

Po długiej przerwie w blogowaniu (lecz nie gotowaniu!) prezentuję Wam taki oto polski obiad. Placki ziemniaczane w moim kulinarnym repertuarze są od niedawna, właściwie to moje drugie podejście. Takiego kuchcika jak mnie odstraszało wcześniej, oczywiście, tarcie ziemniaków (szczególnie, że za każdym razem muszę gotować jak dla wojska). Odkryłam jednak nieocenione funkcje robota kuchennego, którego wygrałam w konkursie kulinarnym już jakiś czas temu, a jakoś ciężko było nam rozpocząć współpracę. Teraz bardziej nuży mnie mycie grzybów, a w tym robot nie pomoże! Przy tarciu ziemniaków przynajmniej można poćwiczyć sobie bicka. ;-)

Uwielbiam kurki! 

A więc do dzieła!

PS Jeżeli ktoś chciałby próbować zrobić polską kuchnię bardziej fit - mąkę w plackach zamienić na pełnoziarnistą, placki upiec w piekarniku na papierze kuchennym bez tłuszczu, a sos zrobić na jogurcie naturalnym, zagęścić siemieniem lnianym wymieszanym w wodzie.

U mnie dziś tradycyjnie, tłusto, ciężko, wiwat skrobia!

Placki ziemniaczane

z sosem śmietanowo kurkowym

Składniki:

• ziemniaki (ilość uzależniona od tego, ile osób chcemy nakarmić, ja robię z ok. 2 kg ziemniaków, wychodzi z tego kilkanaście średnich placków)
• jajko (jedno na każdy kilogram ziemniaków)
• mąka (jedna łyżka na każdy kilogram ziemniaków)
• 1 drobno posiekana cebula
• sól, pieprz

• 200g kurek
• 250ml śmietanki 18%
• 1 cebula
• 2 ząbki czosnku
• 1 łyżka masła
• 1 warzywna kostka rosołowa
• 1/2 pęczka posiekanej natki pietruszki
• 1 łyżeczka pieprzu ziołowego
• 1/2 łyżeczki tymianku
• szczypta gałki muszkatołowej
• szczypta kurkumy
• 1 łyżka sosu sojowego
• sól, pieprz
• 150ml wody
• 1 łyżka mąki
• liść laurowy, ziele angielskie

Sposób przygotowania:

Placki:
Obrane ziemniaki zetrzeć na średnich oczkach. Najlepiej użyć do tego robota kuchennego, ponieważ jest z tym trochę roboty. Jeżeli nie mamy robota - tradycyjna tarka i trochę krzepy załatwią sprawę. Ziemniaczaną masę przełożyć do dużej miski. Odlać nadmiar wody, który się zbierze. Dodać jajko, mąkę, drobno posiekaną cebulę, sól i pieprz. Dokładnie wymieszać. Smażyć  na mocno rozgrzanej patelni z obu stron na niedużej ilości oleju, aż placki będą rumiane. Odsączyć z nadmiaru tłuszczu na ręczniku papierowym.

Sos:
W garnku roztopić masło, a następnie zeszklić na nim posiekaną cebulę. Kurki dokładnie umyć (to chyba najbardziej żmudna czynność w tym przepisie - zaraz po tarciu ziemniaków w przypadku braku robota :)) i dodać do cebuli - małe grzyby w całości, większe mogą być przecięte na pół. Kostkę rosołową rozpuścić w 150ml wody i wlać do garnka wraz z liściem laurowym i zielem angielskim. Gotować kilka minut. W międzyczasie można posiekać natkę pietruszki. W śmietance dokładnie wymieszać łyżkę mąki, wlać do garnka. Dodać przeciśnięty przez praskę czosnek. Dodać przyprawy (pieprz ziołowy, tymianek, gałkę, kurkumę, sos sojowy, sól i pieprz) oraz natkę pietruszki. Gotować na małym ogniu ok. 10 min.

Plus taki oto humorystyczny akcent